علل اختلالات اضطرابی در کودکان چیست؟
کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و پیش فعالی و اختلالات طیف اوتیسم احتمالا با اضطراب مشکل دارند...
طبیعی است که کودکان هر از گاهی احساس نگرانی یا اضطراب کنند، مثلاً وقتی مدرسه یا مهد کودک را شروع میکنند یا به منطقه جدیدی منتقل می‌شوند.
اما برای برخی از کودکان، اضطراب هر روز بر رفتار و افکار آنها تأثیر می‌گذارد و در مدرسه، خانه و زندگی اجتماعی آنها تداخل ایجاد می‌کند. این زمانی است که برای مقابله با آن ممکن است به کمک حرفه‌ای نیاز داشته باشید.
آنچه باعث اختلالات اضطرابی در کودکان می‌شود
برخی از کودکان بیش از دیگران اضطراب آورتر و کمتر توانایی کنار آمدن با استرس را دارند. کودکان همچنین می‌توانند رفتار های اضطرابی را از قرار داشتن در کنار افراد مضطرب انتخاب کنند.
برخی از کودکان پس از حوادث استرس زا دچار اضطراب می‌شوند، مانند:
به طور مکرر از خانه یا مدرسه نقل مکان کردن
مشاجره پدر و مادر یا سایر اعضای خانواده
مرگ یکی از اقوام نزدیک یا یک دوست
حادثه سخت یا بیماری
غفلت عاطفی واقع شدن در خانواده یا جامعه
مسایل مربوط به مدرسه یا روابط دوستانه
کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و پیش فعالی و اختلالات طیف اوتیسم احتمالا با اضطراب مشکل دارند.
همچنین ببینید:
کودکان می‌توانند در سنین مختلف از چیز های مختلف احساس اضطراب کنند. بسیاری از این نگرانی ها بخشی طبیعی از بزرگ شدن است.
از سن 6 ماهگی تا 3 سالگی، اضطراب جدایی در کودکان خردسال بسیار معمول است. وقتی از والدین یا سرپرستان جدا شوند ممکن است چسبیده و گریه کنند. این یک مرحله طبیعی در رشد کودک است و باید در حدود 2 تا 3 سالگی متوقف شود.
همچنین برای کودکان در سن پیش دبستانی نیز ایجاد ترس، خاص است. ترس های رایج در اوایل کودکی شامل حیوانات، حشرات، طوفان ها، بلندی ها، آب، خون و تاریکی است. این ترس ها معمولاً خود به خود به تدریج برطرف می‌شوند.
همچنین ممکن است موارد دیگری در زندگی کودک احساس اضطراب کند. به عنوان مثال، بسیاری از کودکان هنگام رفتن به مدرسه جدید یا قبل از آزمون و امتحان احساس اضطراب میکنند. بعضی از کودکان در موقعیت های اجتماعی احساس خجالتی بودن میکنند و ممکن است به حمایت از این امر نیاز داشته باشند.
چه مواقعی اضطراب مشکل ساز است؟
اضطراب هنگامی که مانع زندگی روزمره کودک یا نوجوان می‌شود، به مشکل تبدیل می‌شود.
اگر در زمان امتحان به مدرسه‌ای بروید، همه بچه ها مضطرب می‌شوند، اما بعضی از آنها ممکن است آنقدر مضطرب باشند که نتوانند آن روز صبح به مدرسه بروند.
اضطراب شدید از این قبیل می‌تواند به سلامت روحی و روانی کودکان آسیب برساند و بر اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد. آنها ممکن است گوشه گیر شوند و تمام تلاش خود را انجام دهند تا از چیز ها یا موقعیت هایی که باعث اضطراب آنها می‌شوند جلوگیری کنند.
علائم اضطراب در کودکان چیست؟
وقتی کودکان خردسال احساس اضطراب میکنند، همیشه نمی‌توانند احساسات خود را درک یا بیان کنند. ممکن است متوجه شوید که آنها:
- تحریک پذیر، گریان یا چسبنده می‌شوند
- مشکل خوابیدن
- بیدار شدن در شب
- خیس شدن تخت
- خواب های بد دیدن
در کودکان بزرگتر ممکن است متوجه شوید که:
- فاقد اعتماد به نفس برای امتحان چیز های جدید هستند یا به نظر می‌رسد قادر به مواجهه با چالش های ساده و روزمره نیستند
- تمرکز کردن سخت است
- طغیان های عصبی
- افکار منفی
- خودکشی
- اجتناب از فعالیت های روزانه
نوجوانان بیشتر از سایر گروه های سنی دچار اضطراب اجتماعی می‌شوند، از اجتماعات پرهیز میکنند یا بهانه هایی برای بیرون آمدن از آنها می‌آورند.
چگونه می‌توان به کودک مضطرب کمک کرد؟
اگر کودکی اضطراب را تجربه می‌کند، مواردی وجود دارند که والدین و مراقبان می‌توانند برای کمک به آنها انجام دهند.
مهم‌ترین این است که با کودک در مورد اضطراب یا نگرانی های او صحبت کنید. به آنها اطمینان دهید و به آنها نشان دهید که احساس آنها را درک می‌کنید.
اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است، ممکن است به شما کمک کند که توضیح دهید اضطراب چیست و چه تأثیرات جسمی بر بدن ما دارد. توصیف اضطراب مانند موجی که جمع شده و سپس دوباره از بین می‌رود، ممکن است مفید باشد.
علاوه بر صحبت با کودک در مورد نگرانی ها و اضطراب ها، مهم است که به آنها در یافتن راه حل کمک کنید.
به عنوان مثال، اگر کودک شما نگران رفتن به خواب است، طبیعی است که بخواهید به او بگویید که نرود. با این حال، این می‌تواند به این معنی باشد که کودک شما احساس می‌کند اضطراب او را از انجام کار باز می‌دارد.
بهتر است اضطراب آنها را بشناسید و راه حل هایی برای کمک به آنها پیشنهاد دهید، بنابراین آنها می‌توانند با برنامه ریزی مشخص به خواب شبانه بروند.
همچنین ببینید:
راه های دیگر برای کاهش اضطراب در کودک
- به کودک خود یاد دهید که علائم اضطراب را در خود تشخیص دهد
- کودک خود را تشویق کنید تا اضطراب خود را کنترل کند و در صورت نیاز از او کمک بخواهید
- کودکان در هر سنی به نظرشان روزمره های شما اطمینان بخش است، بنابراین سعی کنید تا جایی که امکان دارد به کار های روزمره منظم خود پایبند باشید
- اگر کودک شما به دلیل حوادث ناراحت کننده‌ای مانند یک سوگ یا جدایی مضطرب است، به دنبال کتاب یا فیلم هایی باشید که به آنها کمک کند احساسات خود را درک کنند
- اگر می‌دانید تغییری مانند حرکت در خانه در شرف وقوع است، کودک خود را با صحبت کردن در مورد آنچه قرار است اتفاق بیفتد و چرا، آماده کنید
- سعی کنید خودتان بیش از حد محافظ یا مضطرب نشوید
- تکنیک تمدد اعصاب مانند گرفتن 3 تا نفس عمیق
توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.
منابع:
nhs
دیدگاه تان را بنویسید